هوالمحبوب

رد شو از بیراهه های درد !
بگذار این درد ها تو را به آه کشیدن وا دارد …
آه …
نترس از این که تنها شوی که یکتــــــــایی وبی همتــــــــــایی لایق خداوندگـــــــــار ست …
بخواه !
هر آنچه خواستنی هست را بخواه !
محبوب فرمود :
ای موسی ،از من آنچه احتیاج داری در خواست کن ،حتی علوفه گوسفندت و نمک خمیرت را از من بخواه¹ .
درتنگناهای حیات بیشتر می خوانیمش .
آخه ما بنـــــــــده ایمو سر شار از نیاز و نیاز قصه بی انتـــــــــهای بندگـــــــــــی ست …
اللهم انی اسئلک …
یا رب …یارب …یارب …
خدایا …بارلاها …معبودا …خدای من …

واینک محبوب چه خواست از بندگانش ؟؟؟
که فرمود :
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ      ذاریات /56
و جن و انس را نيافريدم مگر براى آنكه مرا عبادت کند.
عبادت خداوند ؟!
ما که نماز می خونیم (البته با این اوصافی که می خونیم !! )روزه می گیریم (…) و حج می ریم (…)
کلی هم قرآن می خونیم و …
چی بگم  که در کار مسلمانی خودم موندم !
امیر المومنین علی علیه السلام فرمودند^۲ :
عبادت‏كننده‏اى كه (عبادتش) از روى فهم و دانایی نيست مانند الاغ آسيا است كه به اطراف خود ميگردد و (از جايش) دور نميشود، و دو ركعت نماز از دانا بهتر است از هفتاد ركعت از نادان، زيرا فتنه و تباهكارى بدانا روى مى‏آورد و او بوسيله دانش خود از آن بيرون ميرود، و فتنه بجاهل و نادان رخ ميدهد پس او را (بسبب نادانيش) از جا بر كند و پراكنده سازد، و كار اندك با دانش بسيار بهتر است از كار بسيار با دانش كم و شكّ و دو دلى و شبهه و چيزى كه در آن حقّ بباطل اشتباه و مانند گردد.
سوره طلاق/۱۲ مى‏فرمايد:
«لتعلموا انّ اللّه على كلّ شى‏ء قدير»
هدف از آفرينش، علم انسان به قدرت الهى است.
خدا رابشــــــناسیـــــــــــم
خدا را بخــــــــــــواهیـــــــــــــم
نمی دونم چقدر مصداق این آیه هستیم ؟؟!
*** ان شالله در پست های بعد بررسی خواهیم کرد .
…………………………………………………………………..

1. في الحديث القدسي يَا مُوسَى سَلْنِي كُلَّمَا تَحْتَاجُ إِلَيْهِ حَتَّى عَلَفَ شَاتِكَ وَ مِلْحَ عَجِينِكَ. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 134
2.  الإختصاص قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع الْمُتَعَبِّدُ عَلَى غَيْرِ فِقْهٍ كَحِمَارِ الطَّاحُونَةِ يَدُورُ وَ لَا يَبْرَحُ وَ رَكْعَتَانِ مِنْ عَالِمٍ خَيْرٌ مِنْ سَبْعِينَ رَكْعَةً مِنْ جَاهِلٍ لِأَنَّ الْعَالِمَ تَأْتِيهِ الْفِتْنَةُ فَيَخْرُجُ مِنْهَا بِعِلْمِهِ وَ تَأْتِي الْجَاهِلَ فَتَنْسِفُهُ نَسْفاً وَ قَلِيلُ الْعَمَلِ مَعَ كَثِيرِ الْعِلْمِ خَيْرٌ مِنْ كَثِيرِ الْعَمَلِ مَعَ قَلِيلِ الْعِلْمِ وَ الشَّكِّ وَ الشُّبْهَة (بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ج‏1 ص : 206)