هوالمحبوب

صرفا برای مثال :
می گه :نمی خواستم دروغ بگم که !گفتم دیگه! میدونم که خیلی کاربدی کردم  می دونم !
می گم : می دونی ؟!؟!؟!؟
ولی من نمی دونم چرا آدما این دونستن هارو به تک تک سلول هاشون نمی کشن تا به عمل برسه که اگه
نرسه میشه اینی که محبوب فرمود :
مثل الذين حملوا التورئة ثم لم يحملوها كمثل الحمار يحمل اسفارا بئس مثل القوم الذين كذبوا بأيات الله ئالله لا يهدي القوم الظالمين. جمعة/5.
مثل حاملان تورات كه بر خلاف آن عمل مي نمايند مثل الاغي است كه بار كتاب بر پشت دارند و از آن هيچ بهره‌اي نمي‌برند، آري چنين قوميكه آيات خدا را تكذيب كردند قومي بسيار بدي هستند؛ و خداوند هرگز ظالمين را هدايت نخواهند كرد.گفته بودیم بندگی خدا  هدف بوده  و  هست اما مثل اینکه این یه مانع بزرگیه !





ما معتقیدیم ؟ ما دینداریم ؟چه اتفاقی می افته ؟
حداقل به دانسته هامون هم عمل نمی کنیم.اینکه بگردیمو بیابیم ،بماند که اون هم وظیفه ست اما همین دانسته ها چی ؟چرا وقتی می دونیم کار کار خوب تر چیه اونو انتخاب نمی کنیم ؟؟؟
چــــــــــــــــــرا ؟
ادامه دارد …
……………………………………………………………………………………………………………………………..
پيامبر اكرم(صلی الله عليه و آله):
مَن عَمِلَ بِما يَعلَمُ وَرَّثَهُ اللَّهُ عِلمَ ما لَم يَعلَم.
هر كس به آنچه می ‏داند عمل كند، خداوند دانش آنچه را كه نمی ‏داند به او ارزانى می ‏دارد. دانش نامه عقائد اسلامي – ج2-ص486 -ح 1827

امير المؤمنين علي عليه السلام : كَم مِن مُسَوِّفٍ بِالعَمَلِ حَتّى هَجَمَ عَلَيهِ الأجَلُ ؛     غرر/ 6954
بسا كسى كه براى عمل كردن ، امروز و فردا مى‏كند تا آن گاه كه مرگ بر او هجوم آورد .


عنه عليه‏ السلام : العَمَلُ بِطاعَةِ اللّه‏ِ أربَحُ ، ولِسانُ الصِّدقِ أزيَنُ وأنجَحُ.
امام على عليه‏السلام : عمل كردن به طاعت خداوند ، سودمندتر ، و زبان راستى (نام نيك) ،زينت‏ بخش ‏تر و موفقيت ‏آميزتر است. غررالحکم/ح1862/عیونالحکم.المواعظ/ص5ح1431

امام هادی (ع) فرمودند:
اَلنّاسُ فِى الدُّنیا بِالاَموالِ وَ فِى الآخِرَةِ بِالاَعمالِ
اعتبار مردم در دنیا به مال است و در آخرت به عمل. (بحارالأنوار، ج 78، ص 368، ح3)

امام صادق عليه‏ السلام :
لايَنبَغى لِمَن لَم يَكُن عالِما أَن يُعَدَّ سَعيدا؛
كسى كه بهره‏اى از دانش ندارد معنا ندارد كه ديگران او را سعادتمند بدانند. نهج البلاغه، خطبه 91

قال على عليه‏السلام :
زَكاةُ العِلمِ بَذلُهُ لِمُستَحِقِّهِ وَإجهادُ النَّفسِ فِى العَمَلِ بِهِ؛
زكات دانش، آموزش به كسانى كه شايسته آن‏اند و كوشش در عمل به آن است. نهج الفصاحه، ح 781

قال الصادق عليه‏السلام :
مَن تَعَلَّمَ العِلمَ وَعَمِلَ بِهِ وَعَلَّمَ لِلّهِ دُعِىَ فى مَلَكُوتِ السَّماواتِ عَظيما فَقيلَ: تَعَلَّمَ لِلّهِ وَعَمِلَ لِلّهِ وَعَلَّمَ لِلّهِ؛
هر كس براى خدا دانش بياموزد و به آن عمل كند و به ديگران آموزش دهد، در ملكوت آسمانها به بزرگى ياد شود و گويند: براى خدا آموخت و براى خدا عمل كرد و براى خدا آموزش داد. غررالحكم، ج6، ص441، ح10926

امام على عليه السلام :
عِلمُ الْمُنافِقِ في لِسانِهِ وَعِلْمُ الْمُؤْمِنِ في عَمَلِهِ؛
دانش منافق در زبان او و دانش مؤمن در كردار اوست. غررالحكم، ح6288

پيامبر صلی لله‏ عليه ‏و ‏آله :
اَلْعِلمُ إمامُ الْعَمَلِ وَالْعَمَلُ تابِعُهُ يُلهَمُ بِهِ السُّعَداءُ وَ يُحْرَمُهُ الأْشقياءُ؛
دانش پيشواى عمل و عمل پيرو آن است. به خوشبختان دانش الهام مى‏شود و بدبختان از آن محرومند. الأمالى، طوسى، ص 488، ح 38